Militaire Luchtvaart van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger

Militaire Luchtvaart van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger
Embleem Militaire Luchtvaart van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger
Oprichting	1914
Ontbinding	1950
Land	Nederland
Krijgsmacht- onderdeel	Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger
Type	Luchtvaart
Veldslagen	Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog, Tweede Wereldoorlog
Commandanten	Luitenant-generaal Ludolph Hendrik van Oyen, Luitenant-kolonel IJsseldijk, Luitenant-kolonel Breemouer.

De Militaire Luchtvaart van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (ML-KNIL) kwam voort uit de Proefvliegafdeeling KNIL (PVA-KNIL); bij Koninklijk Besluit van 18 juli 1914 opgericht. Later werd de naam gewijzigd in Luchtvaartafdeeling-KNIL (LA-KNIL) en vervolgens in ML-KNIL bij het ontstaan als zelfstandig wapen op 30 maart 1939.

Zowel tijdens als vlak na de Tweede Wereldoorlog namen ML-KNIL luchtmachteenheden actief deel aan de strijd in de Pacific regio (18 en 120 Squadron). Eerst onder Australisch bevel van South West Pacific Area Command (SWPAC) en later onder Brits bevel van South East Asian Command (SEAC).

Vlak na de Japanse overgave op 15 augustus 1945, bestond het werk van deze eenheden uit ondersteuning van de repatriëring van krijgsgevangenen en geïnterneerden i.h.k.v. Recovery of Allied Prisoners of War and Internees (RAPWI) met Nederlandse coördinatie door het Leger Organisatie Centrum (LOC) en het Kantoor Diplaced Persons (KDP). ML-KNIL eenheden werden onder Brits commando ingezet voor vervoer van ex-krijgsgevangenen, voedseldroppings en voor opsporing van nog niet bekende kampen.

Na het vertrek van de Britse eenheden werd ML-KNIL van 1946 tot 1950 weer een autonoom Nederlands onderdeel met 2 Luchtvaartcommando’s: Java (LUCOJA) en Sumatra (LUCOSU) en een aantal nieuw opgerichte squadrons. Inmiddels was de politieke en humanitaire situatie in Nederlands-Indië zo vastgelopen dat de Nederlandse regering opdracht gaf tot het uitvoeren van militaire acties om belangrijke objecten op Java en Sumatra onder controle te krijgen. Dit resulteerde ten slotte in de eerste en tweede politionele actie.

Nederlands-Indië hield in december 1949 op te bestaan toen de Nederlandse regering dit gebied overdroeg aan de republiek Indonesië. Van deze overdracht bleef Nieuw-Guinea (nog) uitgezonderd. Bij de soevereiniteitsoverdracht aan de republiek Indonesië werd ML-KNIL op 1 januari 1950 opgeheven. Alle vliegvelden, het materieel en andere eigendommen gingen hierbij over naar de toenmalige Indonesische luchtmacht (AURI = Angkatan Udura Republik Indonesia), tegenwoordig Tentara Nasional Indonesia-Angkatan Udara (TNI-AU)^[1].

1. ↑ Bronnen:Nederlands Instituut voor Militaire Historie en Kenniscentrum Museum Bronbeek